Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης (δες το βιβλίο εδώ). Ο Ρόμπερτ Γκριν με είχε «κερδίσει» με το βιβλίο Mastery, το οποίο εφαρμόζω όσο μπορώ στην καθημερινότητα μου και κυρίως στη δουλειά μου. Από την άλλη με είχε απομακρύνει σε ένα βαθμό με το βιβλίο “οι 48 νόμοι της δύναμης“, διότι όσο και αν συμφωνώ με μερικά κεφάλαια του βιβλίου, θα το χαρακτήριζα τόσο καλογραμμένο και καλά δομημένο όσο και σκληρό. Γυρνώντας πίσω στους νόμους της ανθρώπινης φύσης το θεωρώ ένα από τα πιο πρακτικά και ενδιαφέροντα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα.
Δομή του βιβλίου
Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης όπως και τα περισσότερα βιβλία του Γκριν, έχουν δύο πολύ δυνατά στοιχεία τα οποία κάνουν τη διαφορά με τους υπόλοιπους συγγραφείς non-fiction βιβλίων:
1)Δυνατό λεξιλόγιο και τρόπος έκφρασης.
2)Ιστορίες από ανθρώπους που έχουν αφήσει ιστορία πίσω τους.
Είναι πολύ συνηθισμένο, βιβλία αυτής της κατηγορίας να ξεκινούν πάντα με μια ιστορία. Παρ’ όλα αυτά, στο βιβλίο “Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης” η σύνδεση της ιστορίας με την κεντρική ιδέα του αντίστοιχου κεφαλαίου με συναρπάζει κάθε φορά.
Στόχος του άρθρου
Παρακάτω θα βρεις δύο από τις προσωπικά αγαπημένες ιδέες του βιβλίου έτσι ώστε να πάρεις μια γεύση για το τι πρόκειται να διαβάσεις. Οι δύο ιδέες έχουν να κάνουν με:
- Την ψευδαίσθηση ότι δρούμε πάντα λογικά και πως το αντιμετώπιζε ο Περικλής του Χρυσού Αιώνα
- Τις κοινωνικές μάσκες των ανθρώπων μέσα από την ανατρεπτική ιστορία του Milton Errickson
Είμαστε τόσο λογικοί όσο θέλουμε να πιστεύουμε;
Ειδικά την σημερινή εποχή με όλη την τεχνολογία και τους πόρους που διαθέτουμε έχουμε χτίσει την ψευδαίσθηση ότι είμαστε λογικά όντα. Πιστεύουμε ότι ελέγχουμε τα συναισθήματα μας και πως τις περισσότερες φορές οι καθημερινές αποφάσεις που λαμβάνουμε είναι ως επι το πλείστον δικές μας και κατ’ επέκταση βάσιμες.
Μερικές φορές όμως, μπορεί να αντιδράσουμε με έναν τρόπο που δεν τον περιμέναμε.
Μπορεί να μιλήσαμε απότομα σε κάποιον συνάδελφο μας που φαινομενικά δεν μας έχει κάνει κάτι που να αξίζει την αντίδραση που του δώσαμε, και ύστερα να μετανιώνουμε για τον τρόπο που συμπεριφερθήκαμε. Είναι λες και κάτι από το παρελθόν το οποίο έχει φωλιάσει μέσα μας είναι έτοιμο να επιτεθεί ανά πάσα στιγμή.
Μπορεί να συνάπτουμε σχέσεις με ανθρώπους που καταβάθος δεν ταιριάζουμε αλλά επιφανειακά φαίνεται ότι είναι κατάλληλοι για εμάς.
Μπορεί να λέμε στον εαυτό μας ότι θέλουμε να χάσουμε κιλά, αλλά το ίδιο βράδυ να καταβροχθίσουμε δύο πυτόγυρα (τυχαίο παράδειγμα).
Πολλά «μπορεί» υπάρχουν και μάλιστα τα περισσότερα κρύβονται πολύ καλά πίσω από την κουρτίνα «είμαι λογικός άνθρωπος». Φοβόμαστε να παραδεχτούμε στον εαυτό μας ότι αρκετές φορές της καθημερινότητας μας δεν δρούμε με βάση τη λογική. Βλέπουμε αρκετά επιφανειακά τα πράγματα και αντιδρούμε συναισθηματικά στα λεγόμενα και τις πράξεις άλλων ανθρώπων.
“Απολαμβάνεις την ιδέα ότι έχεις τον έλεγχο της ζωής σου, κάνοντας σχέδια για το μέλλον με ξεκάθαρο μυαλό. Παρόλο αυτά αγνοείς πόσο καθοριστικό ρόλο λαμβάνουν τα συναισθήματα σου. Σε κάνουν να προσελκύεις ιδέες που ενισχύουν τον εγωισμό σου. Σε κάνουν να βλέπεις αποδείξεις που αποδεικνύουν αυτά που ήδη γνωρίζεις.” απόσπασμα από το βιβλίο «Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης»
Με μια φράση τα συναισθήματα μας καθορίζουν πολύ περισσότερα πράγματα από όσα νομίζουμε. Συναισθηματικές καταστάσεις μας ωθούν στο να αντιδράμε εκείνη τη στιγμή και δίνοντας περισσότερες πιθανότητες στο να μετανιώσουμε για την απόφαση που λάβαμε.
Πως μπορούμε να βαδίσουμε περισσότερο προς τη λογική «όχθη».
Ο συγγραφέας δίνει την απάντηση μέσω της στάσης ζωής που είχε ο Περικλής του Χρυσού Αιώνα (δηλαδή ο άνθρωπος που περιτριγυρίζεται από δόξα).
(αν σε λένε Περικλή και δεν ήξερες από που προέρχεται το όνομα σου, ήρθε η ώρα να πουλάς μούρη σε φίλους και γνωστούς)
Ένας από τους κύριους λόγους που ο Περικλής κατάφερε να οδηγήσει την Αθήνα στον χρυσό της αιώνα, βρίσκεται στο γεγονός ότι μπορούσε να πάρει αποφάσεις οι οποίες είχαν αποστραγγιστεί από τα συναισθήματα που κατείχε ο ίδιος. Όταν κοιτούσε βαθύτερα στις συναισθηματικές του αντιδράσεις παρατηρούσε ότι οι περισσότερες ήταν προϊόν δικών του ανασφαλειών και δεν δικαιολογούνταν από τα επικείμενα γεγονότα αλλά ίσως από μια παλιά βιωματική του εμπειρία. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μετά από έντονα ψυχολογικά συνελεύσεις θα αποσυρόταν στο σπίτι του για μέρες, έτσι ώστε να μπορεί να γυρίσει στη «φωνή της Αθηνάς».
Ο Ρόμπερτ Γκριν αναφέρει πως όλοι οι άνθρωποι ακόμα και ο ίδιος ο Περικλής,
εκτίθενται και συνεχίζουν να εκτίθενται σε μεγάλες δόσεις άγχους, δράματος και (μερικές φορές φανταστικά) προβλήματα, χάνοντας έτσι ένα σημαντικό μέρος της λογικής τους. Ακολουθώντας αυτό το συναισθηματικό ποτάμι και ενδίδοντας στις εκάστοτε γεμάτες δράμα ψυχολογικές καταστάσεις, τοποθετούμε άλλο ένα εμπόδιο στην επίτευξη των στόχων μας.
Προσωπικά έχω παρατηρήσει στον εαυτό μου ακριβώς αυτή την κατάσταση στο εργασιακό περιβάλλον. Μπορεί κάποιος συνάδελφος να είναι αγχωμένος για μια δουλειά που κάνουμε μαζί και είναι λες και απορροφώ ένα μέρος από αυτό, μειώνοντας το ποσοστό συγκέντρωσης μου.
“Ανά πάσα στιγμή μπορείς να αλλάξεις την γνώμη σου και να αναπτύξεις την εσωτερική σου Αθηνά” απόσπασμα από το βιβλίο «Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης»
Η εσωτερική Αθηνά είναι στην ουσία «η φωνή της λογικής» που αναφέρουμε στην καθομιλουμένη, η οποία καταπατάται με την εσφαλμένη σκέψη ότι είμαστε λογικά όντα.
“Μπορώ να υπολογίσω την κίνηση των αστεροειδών αλλά όχι την τρέλα των ανθρώπων” Ισαάκ Νεούτον
Δες μέσα από τις μάσκες των ανθρώπων
Αυτό το κεφάλαιο αρχίζει με την ανατρεπτική ιστορία του ψυχολόγου και υπνοθεραπεφτή Milton Errickson, ο οποίος πριν γίνει ένας από τους αναγνωρισμένους επιστήμονες στον τομέα του είχε διαγνωστεί με polio.
Παράλυτος στο κρεβάτι του, o Errickson πάλευε να αποκτήσει το σώμα του πίσω. Οι ατελείωτες ώρες οι οποίες περνούσε ακίνητος και ανήμπορος να κουνήσει ακόμα και τα χείλια του από ένα σημείο και μετά, άρχισε να παρατηρεί τις κινήσεις των 3 αδερφών του.
Μέσα από την συνεχή παρατήρηση των κινήσεων ξεκίνησε να αντιλαμβάνεται μια δεύτερη γλώσσα η οποία αποτελούνταν από τον συνδυασμό των κινήσεων του σώματος και τον τόνο της φωνής. Κατάλαβε για παράδειγμα ότι μια από τις αδερφές του θα έδινε μικρά σημάδια των επιθυμιών της χωρίς να τα εκφράζει ανοιχτά ή ακόμα ότι υπάρχουν 3 διαφορετικά «όχι» μέσα στην οικογένεια.
Παράλληλα έχοντας πίστη στη διαδικασία και στην συνεχή εξάσκηση άρχισε να κάνει απειροελάχιστα βήματα σε καθημερινή βάση προς την επανασύνδεση του με το ίδιο του το σώμα. Κατάφερε να σηκωθεί από το κρεβάτι του και μετά από λίγο καιρό έκανε βόλτες στους δρόμους παρατηρώντας το περπάτημα των ανθρώπων. Κάθε επισκέπτης περπατούσε διαφορετικά ανάλογα με την ψυχολογική του κατάσταση η οποία άλλαζε συνήθως μαζί με το βάδισμα.
Απορροφημένος από τον καινούργιο κόσμο που ανακάλυψε, αποφάσισε να ασχοληθεί με την ιατρική και την ψυχολογία και σε αντίθεση με τους περισσότερους ψυχολόγους αυτός επικεντρωνόταν στο σώμα του εκάστοτε ασθενή. Πίστευε πως τα λόγια χρησιμοποιούνται πολλές φορές για να κρύψουν την πραγματικότητα.
«Δεν πρέπει να είσαι αφελής και να λαμβάνεις τα λόγια και την εμφάνιση ως την αλήθεια.» απόσπασμα από το βιβλίο «Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης»
Πρακτικά ο Γκριν σε αυτό το κεφάλαιο αναφέρει πως οι άνθρωποι είμαστε απορροφημένοι από τη δικιά μας οπτική για τη ζωή που αγνοούμε τον βαθμό με τον οποίο πέφτουμε θύματα στις κοινωνικές συμβάσεις. Διαφορετικά θα φερθούμε στο αφεντικό μας απ’ ότι στον συνάδελφο μας ή σε έναν φίλο μας, καταλήγοντας να παίζουμε ρόλους, ενώ παράλληλα επιμένουμε ότι είμαστε αληθινοί.
«Πρώτα πρέπει να αναγνωρίσεις πόσο απορροφημένος είσαι από την καθημερινότητα σου και ως αποτέλεσμα πόσο λίγο παρατηρητικός/η είσαι.» απόσπασμα από το βιβλίο «Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης»
Αυτό το κεφάλαιο θα σε βοηθήσει να εντοπίσεις στην καθημερινότητα σου, πότε λαμβάνεις και εσύ μέρος στο «κοινωνικό θέατρο». Διάβασε το με προσοχή και θα εκπλαγείς από τον ίδιο σου τον εαυτό.